000			02287nam a2200265 i 4500
008			070206s2005 sp g glg
017			_aVG -103-2005
020			_a8482887866
080	1		_a82N
100			_aAgnello Hornby, Simonetta _eaut _9152637
240			_aLa Mennulara
245		2	_aA Mennulara _c/ Simonetta Agnello Hornby
250			_a1ª ed.
260			_aVigo _b:Galaxia _c,2005
300			_a311 p _c;21cm
500			_aPremio novela europea. Casino Santiago, 2004.
505			_asección narrativa en galego
520	3		_aA Mennulara, de Simonetta Agnello Hornby, devólvenos, un século despois, á Sicilia do Leopardo: aínda quedan os señores e os servos, e, ao seu redor, a xente que, temerosa, murmura sen cesar e cre saber "todo". "a verdade". Pero os tempos cambiaron, e esta xente non teme tanto aos poderosos de antano como a esa nova lei do silencio que se impón cando aparece a esquiva presenza da mafia. Entrando neste ambiente, Agnello Hornby converteu a súa primeira novela nun acontecemento literario en Italia, e obtivo o recoñecemento inmediato de lectores, críticos e outros escritores. O 23 de setembro de 1963, na localidade siciliana de Roccacolomba, morreu Mennulara, chamada así porque fora unha fermosa recolledora de améndoas na súa infancia. O resto da súa vida, ata o día da súa morte, dedicouse a servir aos ricos señores Alfallipe cunha lealdade que rozaba os enfermos. Pero como explicas que co paso do tempo se convertese en administradora dos bens dos seus mestres? E por que se resisten inicialmente a cumprir os seus últimos desexos? Non tardan moito en ir brotando cotilleos na cidade: uns maldína, outros a adoran. Como pezas dun quebracabezas, estas voces dan forma á fragmentada imaxe da Mennulara, para ir compoñendo aos poucos o espléndido retrato dunha muller inesquecible. E a medida que se vai revelando o misterio que a rodea, a súa figura xorde, poderosa, nun universo rural e opresivo, aparentemente inmóbil, onde loitan un pasado que se nega a morrer e unha modernidade que nunca chega.
521			_aBAC
650			_aLiteratura italiana _934779
700			_aAlmazán, Eva _etrl _95465
700			_aAcevedo, Carlos _etrl _96471
997			_e2